Oregano (Origanum vulgare), znane również jako lebiodka pospolita, to zioło pochodzące z regionów śródziemnomorskich. Cenione jest zarówno za swoje walory smakowe, jak i właściwości prozdrowotne. Należy do rodziny jasnotowatych, a jego charakterystyczny, lekko gorzkawy smak i intensywny zapach sprawiają, że od wieków stosowane jest w kuchni i ziołolecznictwie. W liściach oregano znajdują się liczne substancje czynne – m.in. karwakrol, tymol, flawonoidy i kwasy fenolowe.
Zastosowanie oregano w kuchni
W kulinariach oregano zajmuje jedno z czołowych miejsc wśród przypraw, zwłaszcza w kuchni włoskiej, greckiej i hiszpańskiej. Dodaje się je do pizzy, dań z makaronem, sosów pomidorowych, sałatek, zapiekanek i mięs. Świetnie komponuje się z czosnkiem, cebulą, bazylią i tymiankiem. Oregano można używać zarówno świeże, jak i suszone – to jedno z nielicznych ziół, które w suszonej wersji zachowuje pełnię aromatu.
W kuchni warto stosować je również jako dodatek do dań z roślin strączkowych, warzyw duszonych czy zup. Zioło to nie tylko poprawia smak potraw, ale także wspomaga trawienie, co czyni je idealnym dodatkiem do ciężkostrawnych dań.
Właściwości lecznicze oregano
Oregano znane jest ze swoich silnych właściwości antybakteryjnych i przeciwgrzybiczych – odpowiada za nie przede wszystkim karwakrol. Może wspomagać walkę z infekcjami układu oddechowego, łagodzić kaszel i ból gardła. Zioło to działa również przeciwzapalnie, wspiera trawienie, a także może korzystnie wpływać na układ odpornościowy.
W ziołolecznictwie stosuje się zarówno napary z suszonych liści, jak i olejek oregano, który posiada skoncentrowane właściwości biologiczne. Należy jednak pamiętać, że olejek ten jest bardzo silny i powinien być używany z umiarem oraz po konsultacji z lekarzem lub fitoterapeutą.
Badania naukowe:
- Sivropoulou A. et al., 1996, Antimicrobial activity of Origanum vulgare essential oil
- Nostro A. et al., 2004, Effects of oregano essential oil on Escherichia coli and other foodborne pathogens
